CHARAKTERYSTYKA STROJÓW I TAŃCÓW POGÓRZA 

STROJE I TAŃCE ZESPOŁU REGIONALNEGO KOWALNIA

.

Tańczy Józef i Wiktoria Gucwa oraz Jerzy i Małgorzata Liszka

Rzeszów 2009 rok

Tańczy Małgorzata Liszka i Stanisław Święs Bukowina Tatrzańska 2008 rok

Polka Mazurka w wykonaniu Zespołu Regionalnego Kowalnia

Rzeszów 2007 rok

Opis tańców wykonywanych przez Zespół Kowalnia

STROJE LUDOWE ZESPOŁU REGIONALNEGO KOWALNIA ZE STRÓŻ

Folklor taneczny okolic Bobowej , Łużnej czy Stróż odbiega w charakterze ruchu od tańców pozostałych regionów Pogórza . Prawie połowa tańców tańczona jest w metrum trójdzielnym, a pozostałe tańce o metrum dwudzielnym też są tańczone w umiarkowanym tempie, z mniejszym rozmachem. Stróże to specyficzna miejscowość leżąca na pograniczu Lachów Sądeckich i Pogórza Gorlickiego. Stąd folklor jaki prezentuje zespół jest niezwykle żywiołowy i melodyjny.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na naszym terenie istnieje kilka dawnych tańców, tańczonych krążeniem w miejscu, wykonanym na całej stopie, bardzo drygliwie. Są to tańce strząska, kulawy, drąg, drobny. Krok taneczny polki lub kroki dreptane przeplatane są krokami akcentowanymi oraz przyklękami. Przyklęki są charakterystycznym elementem i w swoistej formie występują w tańcu kulawy i w furtoku.

Następnym, odrębnym elementem ruchu jest w tańcu parami przekładanie złączonych dłońmi rąk tancerza i tancerki w ujęciu zamkniętym w jednym takcie z biodra tancerza na biodro tancerki, w drugim takcie odwrotnie z biodra tancerki na biodro tancerza. Tańczący stosują ten element ruchu w polce suwiec, w tańcu drąg, w polce uciekanej, w polce mazurce.

Następną cechą wirowych tańców jest uginanie nóg na "raz" każdego taktu w obrotach, wykonywanych w prawo w polce mazurce, w polce uciekanej i w polce suwiec.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ciekawym tańcem jest polka do boku. Kroki taneczne przypominają czardasza węgierskiego. 

Tańcem zbiorowym jest polka mazurka oraz mało znana szabasówka.

Podstawowy krok mazurki oscyluje między krokiem mazura a krokiem polki. Jak podają starzy informatorzy z Łużnej, jest to taniec bardzo dawny, który prowadzony był na zabawach przez przodownika.

Trzecim tańcem zbiorowym jest taniec zachodni, odpowiednik okółki z okolic Krosna. Taniec ten tańczą sami mężczyźni, popisując się i wypatrując sobie tancerki. W czasie tańca śpiewają, gestykulują rękami, przytupują, chodzą po kole, kończą krążeniem po dwóch w ujęciu pod rękę.

 

Kowalnia tańczy :  sztajerki, polkę w lewo, walczyka, chodzonego, strząske, suwca, furtoka, polkę bez nogę, a oberek jest tańczony bardziej skocznie,choć z mniejszym rozmachem niż na terenach lasowiackich, czy rzeszowskich; stosując przy tym przeważnie ujęcie rąk okrągłe.

 

 

 

 

 

STOWARZYSZENIE  REGIONALNE 

"KOWALNIA" 

FOLKLOR POGÓRZA GORLICKIEGO